Si forma con il congiuntivo di bū́ti “essere” seguito dal participio preterito in accordo con il soggetto:
| Maschile | Femminile | ||
| 1ª sing. | bū́čiau dìrbęs | bū́čiau dìrbusi | avrei/avessi lavorato |
| 2ª | bū́tum dìrbęs | bū́tum dìrbusi | avresti/avessi lavorato |
| 3ª | bū́tų dìrbęs | bū́tų dìrbusi | avrebbe/avesse lavorato |
| 1ª pl. | bū́tume dìrbę | bū́tume dìrbuosios | avremmo/avessimo lavorato |
| 2ª | bū́tute dìrbę | bū́tute dìrbuosios | avreste/aveste lavorato |
| 3ª | bū́tų dìrbę | bū́tų dìrbuosios | avrebbero/avessero lavorato |
Il congiuntivo si usa principalmente nella costruzione dei periodi ipotetici dove compare, sia nella protasi che nell’apodosi, nei casi possibile e irreale:
jéi galečiau, taĩ darýčiau “se potessi, lo farei”;
jéi vãkar bū́tų liję, mes bū́tumem likę namiẽ “se ieri avesse piovuto, saremmo rimasti a casa”.