Comprende sostantivi quasi esclusivamente di genere femminile, suddivisibili in due sottogruppi: sostantivi in -a e sostantivi in -ė. Esempi del primo sottogruppo sono káina (1) “prezzo”, rankà (2) “mano”, galvà (3) “testa”, kalbà (4) “lingua”:
| Singolare | ||||
| nom. | káina | rankà | galvà | kalbà |
| gen. | káinos | rañkos | galvõs | kalbõs |
| dat. | káinai | rañkai | gálvai | kal̃bai |
| acc. | káiną | rañką | gálvą | kãbą |
| str. | káina | rankà | gálva | kalbà |
| loc. | káinoje | rañkoje | galvojè | kalbojè |
| voc. | káina | rañka | gálva | kal̃ba |
| Plurale | ||||
| nom. | káinos | rañkos | gálvos | kal̃bos |
| gen. | káinų | rañkų | galvų̃ | kalbų̃ |
| dat. | káinoms | rañkoms | galvóms | kalbóms |
| acc. | káinas | rankàs | gálvas | kalbàs |
| str. | káinomis | rañkomis | galvomìs | kalbomìs |
| loc. | káinose | rañkose | galvosè | kalbosè |
Esempi del secondo sottogruppo sono láimė (1) “fortuna”, gãtvė (2) “via”, giesmė̃ (3) “canto”, eilė̃ (4) “fila”:
| Singolare | ||||
| nom. | láimė | gãtvė | giesmė̃ | eilė̃ |
| gen. | láimės | gãtvės | giesmė̃s | eilė̃s |
| dat. | láimei | gãtvei | g¡esmei | eĩlei |
| acc. | láimę | gãtvę | g¡esmę | eĩlę |
| str. | láime | gatvè | g¡esme | eilè |
| loc. | láimėje | gãtveje | giesmėjè | eilėjè |
| voc. | láime | gãtve | g¡esme | eĩle |
| Plurale | ||||
| nom. | láimės | gãtvės | g¡esmės | eĩlės |
| gen. | láimių | gãtvių | giesmių̃ | eilių̃ |
| dat. | láimėms | gãtvėms | giesmė́ms | eilė́ms |
| acc. | láimes | gatvès | g¡esmes | eilès |
| str. | láimėmis | gãtvėmis | giesmėmìs | eilėmìs |
| loc. | láimėse | gãtvėse | giesmėsè | eilėsè |
Nei sostantivi il cui tema termina in -t- (come aikštė̃ “piazza) o in -d- (come žvaigždė̃ “stella”) tali consonanti si mutano rispettivamente in -č- e in -dž- nel genitivo pl.: aikščių̃, žvaigždžių̃.